INTERVIEW
Mercedes-Benz FashionWeek Amsterdam opent deze editie met Future
Generation. Het programma van de openingsavond staat in het teken van
talent met een jonge en vernieuwende visie op de mode, met shows van
Martan, Das Leben am Haverkamp en The Painting. Grote naam achter het
programmaonderdeel is curator, producent en initiator Peter Leferink.
FashionUnited sprak hem over Future Generation, zijn visie op de mode en de
selectie van modetalent.
Wat is Future Generation precies?
“Future Generation is geschapen om innovatieve visies vorm te geven en
een plek te bieden. Het is ontstaan vanuit mijn verbazing over het
modesysteem; hoe we jonge designers opleiden, hoe ze tot collecties moeten
komen en hoe ze uiteindelijk een baan moeten vinden. Studenten studeren nu
af met een collectie, een bijbehorend boek en een show. Die collectie
verdwijnt in een kast en met een boek onder de arm gaan ze de wijde wereld
in. Als hoofddocent op AMFI vind ik het onverantwoord om studenten zo op te
leiden.”
Kan je dat uitleggen?
“Ik vind dat niet meer van deze tijd. De banen en kansen zijn
significant minder geworden; designers schuiven vaak door met eigen
personeel en laten maar mondjesmaat nieuwe mensen toe. Er moet bespaard
worden, en de planeet gaat langzaam ten onder. Je bent als alumni niet
voorbereid op de toekomst en je hebt geen antwoord voor komende generatie.”
Op welke manier wil je dat aanpakken?
“Enerzijds verplicht ik AMFI-studenten om met een noodzaak in hun werk
te komen; een toevoeging die de wereld een beetje beter maakt. Het moet
duurzaam zijn, of juist esthetisch. Dat je iets kunt toevoegen aan iemands
leven door esthetiek, bijvoorbeeld door een fantastische afwerking van een
jasje. Dat kan ook duurzaam zijn, als dat iemands lievelingsjas wordt en
het daardoor vijf jaar lang gedragen wordt in plaats van een jaar.
Anderzijds wordt bij Fashionweek het gesprek gevoerd: hoe kunnen we met
presentatie- en business vormen aansluiten op de veranderingen die er
moeten komen? Hoe kunnen we op de catwalk, die nog steeds voor veel
designers een waarde heeft, emotie overbrengen?”
Welke presentatievormen bedoel je precies?
“Als jij iets te vertellen hebt kan dat in een collectie, maar ook in
iets anders. Je merkt dat er een nieuwe groep designers opkomt die op zoek
is naar nieuwe vormen van presenteren. Die ruimte voor nieuwe vormen moet
er zijn. Vorig jaar had ik op AMFI bijvoorbeeld drie virtual
designers die afgestudeerd zijn zonder een stofje aan te raken. Dit
jaar studeert er iemand af met een onderzoek naar pigmenten uit bacterieën,
in samenwerking met microbiologen. Natuurlijk zijn er nog genoeg studenten
die afstuderen als ready to wear ontwerper, maar dit kan dus ook.”
Vervolgt: “Er moeten veel meer modespecialisaties komen, naast 2D-designers
en 3D-designers is er plek voor research designers en virtual designers. We
moeten onze specialismen herzien. Ook hoe je bijdraagt aan de wereld. Als
docent breng je mensen met een jonge visie van A naar B, en dat is ook de
intentie van Future Generation.”
“Klopt, met hologrammen. Dat was een zeer geslaagd evenement.” Erkent:
“Voor mij is er overigens nog steeds een spanningsveld tussen de emotie van
kleding en technologie. Ik voel nog niet bij een hologram wat ik voel bij
een live optreden, maar anderen voelden dat wel. Misschien is het een
generatie-ding. Jonge generaties voelden echt een thrill, ik
voelde het pas aan het einde.”
Dit keer staat Future Generation-openingsavond in het teken van emotie.
Waarom heb je daarvoor gekozen?
“Ik had het idee om de emotie van het kledingstuk en het moment weer op
te zoeken. We zijn allemaal zo bezig met morgen, de verandering. Maar we
weten eigenlijk helemaal niet hoe dat ingevuld wordt. Morgen is een
onbeschreven blad en daarom wilde ik iets doen met een blank canvas.
Daarnaast geloof ik dat jonge mensen alleen vooruit kunnen als ze
samenwerken, ook met andere disciplines. Ik heb daarom gekeken naar jonge
designers die al zo nadenken in samenwerkingen. Zo kwam ik op het idee voor
The Painting, de slotshow van de openingsavond.”
Hoe gaat de show van The Painting eruit zien?
“De negen designers van The Painting maken drie outfits. Mijn enige eis was
dat de outfit wit is met als thema ‘imagine’. Je zit in een gezamenlijke
show, dus de muziek, volgorde van modellen en choreo is gekozen door ons.
Ontwerpers kiezen zelf hun ontwerpen, modellen, schoenen, haar en make-up.”
Wat kan je vertellen over de geselecteerde ontwerpers van The Painting?
“Op het moment dat ik het idee van The Painting had, wilde ik ontwerpers
die bezig waren met de waarde van mode en de waarde voor de planeet.
Liesbeth Sterkenburg bijvoorbeeld; zij maakt een politiek statement. Daar
staat dan een Sunanda Koning tegenover, die juist uitgaat van
craft op een bijna hippie-achtige manier. Johannes Offerhaus met
zijn draaiende rok is een voorbeeld van emotie en technologie; daarmee
raakte hij zijn publiek. Marlou Breuls studeerde bij mij af; zij was
publiekslieveling bij Lichting 2016 en het concept van The Painting
paste goed bij haar. Trinhbecx vond ik bij de vorige editie geweldig, zij
hadden echt de spirit van mode.”
Maar Future Generation beslaat de hele openingsavond. Hoe kwam de
overige onderdelen, Martan en Das Leven am Haverkamp, tot stand?
“Ik kwam in gesprek met Martan (ontwerpersduo Diek Pothoven en Luuk
Kuijf, red.), nadat ik ze bij de eindexamenshows had gezien. Ik werd over
ze getipt door creatief directeur Iris Ruisch. Ze hadden een sterk plan en
hun concept sluit naadloos aan op The Painting. Tijdens hun show
komen ze met een soort ‘tempel’, waar alle geloven samen kunnen komen in
respect voor elkaar. Waar The Painting uitgaat van een blank canvas, gaat
Martan uit van een kleurexplosie; zij hebben alles al ingevuld. Ik wilde
ook een aanvullende partij die een show kon geven over de emotie van
kleding en de toekomst van het overbrengen daarvan, dat werd Das Leben am
Haverkamp. Zij hebben een zeer eigenzinnige visie en ze zijn solisten in
een kwartet.” Vertelt glimlachend: “Eigenlijk is dit seizoen een beetje
‘alsof het zo zijn moest’. Het opzetten van het totale programma had ik
binnen een week rond. Op een gegeven moment klikte het, this is
it.”
Hoe nauw ben je betrokken bij het proces van de ontwerpers?
“Ik laat de mensen zo vrij mogelijk. Het is hun show. Ik ben een
klankbord, ik ben er voor productionele zaken, ik kijk mee en kan ze
koppelen als ze dat willen. Maar alleen als ze dat vragen. De outfits
worden inhoudelijk niet bekritiseerd.” Legt uit: “Alleen als ze daarom
zouden vragen zou ik dat doen, maar niemand heeft dat gedaan. Dat
bevestigde eigenlijk ook mijn keuze voor deze ontwerpers.”
Als je inhoudelijk niet meekijkt, hoe hou je dan de kwaliteit hoog?
“Dat doe ik vooral op gut feeling. In het begin waren er
natuurlijk mensen, waaronder sponsoren, die je moet overtuigen van deze
jonge onbekende ontwerpers. “Zijn dat dan bekende ontwerpers?,” vragen ze
dan. Het zijn natuurlijk nog geen Jan Taminiau’s en Iris van Herpens. Maar
het zijn wel ontwerpers die een potentie hebben om internationaal door te
breken, dat is voor mij ook een voorwaarde om ze te selecteren.”
Wat levert een deelname aan Future Generation op voor een jonge
ontwerper?
“Ik hoop dat deelnemers meer willen dan hun brood verdienen. Dat ze hun
missie fundamenteel vinden, totdat ze er hun brood mee verdienen. Mijn
missie gaat verder dan alleen een cultureel platform. Als ik daarbij kan
helpen, op welke manier dan ook, dan doe ik dat. Ik geloof dat zo’n show
wel degelijk een springplank kan zijn.” Benadrukt: “Het gaat overigens niet
om jong talent. Dat kan ook zijn dat iemand 40 jaar meeloopt, zichzelf
opnieuw uitvindt en met een jonge visie komt die opvallend anders is.”
Is essentieel om mee te doen aan Future Generation voor ontwerpers?
“Dan zou ik mezelf en Future Generation overroepen, maar ik vind wel dat
een designer een podium nodig heeft. Ik word altijd gedreven door emotie,
omdat ik vind dat je mode moet kunnen voelen. En met Future Generation kan
dat.”
Welk advies geef jij jonge ontwerpers die de arbeidsmarkt
opstappen?
“Als er geen noodzakelijkheid in je werk zit, of dat nou mode is of iets
anders, ga dan iets anders doen. Ik geloof ook niet in kuddegedrag. Bij
Future Generation werk je met mensen die bezieling hebben.”
Wat voor emotie moeten mensen krijgen van Future Generation? Of gaat
het erom dat mensen geraakt worden?
“Zonder oppervlakkig te zijn, dat laatste. Waar het eigenlijk om gaat;
mode heeft in de afgelopen jaren de waarde verloren. Mede door fast fashion
en grote winkelketens. Mode is zo inwisselbaar geworden, je gaat geen
relatie meer aan met een kledingstuk. Dat vind ik gek. Terwijl mode, een
kledingstuk, letterlijk gezien dichterbij je is dan je eigen relatie.” Hij
verwijst naar het opiniestuk ‘Oproep tot verandering’ van Ellen
Haeser op FashionUnited, waarin zij sceptisch is over een podium
als Fashionweek en of de consument wel geraakt wordt door een presentatie.
“Fashion Week Amsterdam is zowel een commercieel gezond event als cultureel
fundamenteel, en juist daarom is het waardevol voor startende en gevestigde
designers. In Nederland hebben we zoveel talent. Denk naast Future
Generation ook aan een Liselore Frowijn en Tess van Zalinge; die geven mode
haar waarde terug. Zij laten je mode weer beleven, maken het waardevol en
bieden daardoor iets duurzaams. Ik wil dat mensen die emotie van mode
voelen.”
De openingsavond van het catwalkprogramma van Mercedes-Benz Fashion Week
Amsterdam vindt plaats op donderdag 26 januari 2017.
Beeld: MilanGino, Team Peter Stigter
