Het is bijna niet te bevatten dat een wereldwijde industrie die
vorig jaar 1,5 miljard euro omzet draaide, geen fatsoenlijk loon
betaalt aan alle werknemers. Dit is een realiteit voor het grootste
gedeelte van de 60 miljoen mensen die werken in de productieketen van de
mode industrie. In landen zoals Bangladesh, India en Cambodja werken
miljoenen vrouwen overuren in onveilige werkomstandigheden voor het minimum
nationale loon – dat niet eens hun levensbehoeften zoals huur, eten en
elektriciteit kan betalen. Een recent rapport genaamd ‘Fashion Focus: the
Fundamental Right to a Living Wage’ van NGO The Circle nam de mode sector
onder de loep met een blik op de wet en kwam tot de conclusie dat een
fatsoenlijk loon een fundamenteel mensenrecht is die alle landen moeten
garanderen. Dus waarom worden miljoenen arbeiders nog steeds zo
behandeld?

Om dit onder de aandacht te brengen nodigt de Women Power Fashion, een
initiatief van Schone Kleren Campagne en Mama Cash, consumenten uit om eens
bij hun ‘sweatshop’ binnen te stappen om te ervaren hoe het dagelijks leven
van deze vrouwen is. “Het concept is gelijk aan de ‘sweatshop’ in de Kalverstraat vorig jaar,” legt
Tara Scally, coördinator van de campagne uit aan FashionUnited. “We hadden
zoveel goede reacties op de pop-up sweatshop in Amsterdam, dus wilden we
iets in dezelfde stijl, maar ook nieuw.” In plaats van alleen klanten tonen
wat de werkomstandigheden zijn in India of Bangladesh, kan het publiek in
de nieuwe pop-up installatie nu ook ervaren hoe het is door achter de
naaimachine te gaan zitten en binnen een uur zoveel mogelijk kledingstukken te maken.

Women Power Fashion pop-up sweatshop spoort het publiek aan om
transparantie te eisen

De getallen op de muur stellen de targets van de werknemers in
Bangladesh voor die ze moeten behalen,” vervolgt Scally. “Sommige arbeiders
moeten 100 stukken per uur maken en wanneer je achter een naaimachine zit
en dat zelf probeert te doen, realiseer je hoe moeilijk het is om die
doelen te halen.” De pop-up sweatshop, die op 16 mei haar deuren opende, is
open voor iedereen die wil ervaren hoe het is om te werken in een sweatshop
en een aantal lokale beroemdheden en politici heeft al plaatsgenomen om
zo bewustzijn te creëren en merken op te roepen om transparanter te zijn.
“We hebben al veel aandacht gehad van het publiek – wat de reden is waarom
de sweatshop zo open is, zodat iedereen even kan stoppen en komen kijken.”
Buiten de getransformeerde zeecontainer kan winkelend publiek ook digitaal
hun mening geven over de werkomstandigheden en aangeven of werknemers tijd
mogen hebben om naar de wc te gaan, in een veilige omgeving mogen werken en
eerlijk betaald worden. “Het klinkt gek voor de meeste mensen, maar de
realiteit is dat vrouwelijke textielwerkers onder deze omstandigheden
moeten werken. Deze vragen zijn om de consument te informeren.”

Het publiek kan ook een petitie tekenen die modemerken vraagt om
transparanter te zijn over hun productie en onder welke omstandigheden
wordt geproduceerd. “Transparantie is precies waar we ons op richten – op
die manier kunnen verenigingen en NGO’s hun werk doen en weten merken
precies met wie ze werken en wie verantwoordelijk is als iets fout gaat.
Consumenten kunnen dan een bewuste keuze maken want niemand wil onderdeel
zijn van deze exploitatie in de mode industrie.” Het vergroten van het
bewustzijn bij de consument en hen aansporen om bewuster te kopen en
modemerken te vragen onder welke omstandigheden hun producten zijn gemaakt,
zijn belangrijke actiepunten voor Women Power Fashion Campaign. “Het is een
goed initiatief gericht op de bewustwording van de consument omdat de
consument macht heeft,” zegt Zehra Khan, een vrouwelijke activist en de
oprichter van de Pakistaanse vakvereniging ‘Home Based Women Workers
Federations. “Zij zijn de enige die echt iets kunnen veranderen en de
modemerken onder druk kunnen zetten om regels in te voeren met betrekking
tot de rechten van de werknemers. Consumenten hier in Europa zijn zeker
veel bewuster van problemen met mensenrechten dan die in Pakistan.”

Een aantal grote moderetailers zoals H&M, Kering en C&A heeft
als doel om transparanter te worden en de lijst van hun producenten in de
toekomst te delen met het publiek, wat volgens Khan een goede stap is.
“Maar het is alleen een kleine stap vooruit. Ik denk dat merken opener
moeten zijn en hun volledige lijst met producenten moeten delen, van de
katoenboeren tot de fabrieken waar ze mee werken. Merken zouden ook de
rechten en wetten met betrekking tot werk in acht moeten nemen voordat ze
besluiten om hun producten in een land te laten maken en ze moeten betere
systemen hebben om te controleren of deze regels nageleefd worden.” Khan
gelooft ook dat merken verantwoordelijk gehouden moeten worden voor de
werkomstandigheden in hun gehele productieketen, ook als ze geen eigenaar
zijn van de fabriek of productie hubs waar hun producten worden gemaakt
omdat zij degene zijn die het meeste profiteren van de winst.

“Ik hoop dat deze initiatieven verandering in gang zetten en dat
werknemers een fatsoenlijk loon krijgen. Ik denk dat het goed is dat mensen
vechten voor verandering en de lelijke kant laten zien die veel
internationale modemerken hebben, van wie de handen en bankrekeningen onder
zitten met het bloed van de werknemers die geëxploiteerd worden en alleen
werken voor hun winst.” Ze gelooft echter dat samenwerken nodig is om een
echte verandering tot stand te brengen. “NGO’s, vakverenigingen, overheden
en merken moeten allemaal samenwerken om dit te veranderen. Ze moeten samen
nadenken over hoe ze de situatie kunnen verbeteren. Zelfs als ze het
salaris van de arbeiders met een dollar verhogen, maakt dat al een enorm
verschil. De winst van de retailers zal niet veranderen, maar de levens van
de arbeiders wel. Ze moeten op deze manier denken.”

De Women Power Fashion pop-up sweatshop op de Grote Markt in Den Haag
is open van 16 tot en met 21 mei.

Beelden: Anko Stoffels

Vertaling en bewerking: Caitlyn Terra

Leidend Nederlands lingeriemerk Hunkemöller heeft zijn pijlen gericht op
de Britse markt. Het merk verkent opties om een serie winkels te openen
door het gehele land.

Philip Mountford, CEO van Hunkemöller onthult dat de lingeriegigant op
dit moment verschillende opties overweegt om winkels te openen in
Groot-Brittannië, inclusief een potentiële locatie aan Oxford Street in
Londen. Een woordvoerder van Hunkemöller onthulde al eerder aan
FashionUnited dat het lingeriemerk wellicht eigen winkels of concessies
zou openen in het land, maar zei daarbij dat dit nog geen concrete plannen
waren destijds. Daarentegen hoopt het merk nu de eerste Britse winkel te
openen aan het einde van 2017, maar Mountford gelooft dat dit wellicht
eerder plaatsvindt als de juiste kansen zich voordoen.

Hunkemöller breidt dit jaar uit naar Zwitserland en Noorwegen, aldus
Mountford. Het merk was al eens aanwezig in de Britse markt met een
concessie in House of Fraser aan Oxford Street in 2011, maar haalde deze na
een tijd weg. Britse klanten kunnen op dit moment al terecht bij het
globale e-commerce platform van Hunkemöller.

Beeld: Hunkemöller

Vertaling en bewerking: Caitlyn Terra

Welke denim trends zullen de markt volgend seizoen domineren? Het is
duidelijk dat duurzaamheid en innovatie belangrijk blijven voor
herfst-/winterseizoen 2018-2019, zegt Amy Leverton, oprichter van Denim
Dudes, denim trend forecaster en consultant. Naast vooruit kijken naar de
toekomst zullen ook een belangrijk aantal denim trends gevoed worden door
nostalgie. Deze invloeden uit de jaren 70, 80 en 90 zullen echter wel
worden gecombineerd met moderne vertalingen voor een eigentijds gevoel,
zegt Leverton, en niet alleen worden teruggehaald naar het nu. Denk aan
vintage silhouetten, gecombineerd met custom patches,
sportswear stripes en versierde denim met over de top details.
Naast haar presentatie van toekomstige denim trends en een denim
installatie tijdens Kingpins Amsterdam, sprak Leverton met FashionUnited
over de vier belangrijke voorspellingen voor denim trends FW18.

Trend 1: Art-School Indie

De eerste trend is misschien de meest nostalgische van alle trends,
stelt Leverton. Deze trend is geïnspireerd op de jaren 90 en gekoppeld aan
het onzekere gevoel van consumenten in politiek instabiele tijden. ”We
kijken terug, op zoek naar dingen die herkenbaar zijn, om ons veilig te
voelen,” aldus de denim trend forecaster. Dit vertaalt zich naar
silhouetten uit 1990, op sportkleding geïnspireerde combinaties, met een
nieuwe excentrische insteek. “Zie het als een post norm-core
trend,” zegt Leverton, een die meer gedreven wordt door anti-mode en
lelijkheid dan door mode. “Maar het heeft een sterk met de hand gemaakt
aspect.” Dit handwerk aspect bevat doe-het-zelf trends, zoals op maakt
gemaakte denim patches en details, het inzetten op de zijnaad voor een
nieuw denim silhouet. Zo krijgen denim items een meer met de hand gemaakte
en persoonlijke uitstraling. Het DYI-onderdeel van deze trend draait ook om
upcycling; iets gebruiken wat al gemaakt is en er iets anders van maken.”

”Dit is een eco-vriendelijke trend, omdat het gaat over het pakken van
iets wat al bestaat en het transformeren in iets nieuws. Ik zie veel
gefuseerde merken die uit oude jeans nieuwe jeans maken, wat geweldig is,”
voegt Leverton toe. “Het gaat over basics, norm-core, maar wel
customised om ze uniek te maken – denk aan het schilderen van
denim, een art-school makeover om maar zo te zeggen.”
Gedeconstrueerde denim, zoals scheuren op de knieën, gebroken naden en
verschillende gekleurde patches zijn ook belangrijke onderdelen van deze
trend. “Dit is ook waar vintage leeft. Maar voor zover vintage een rol
speelt; deze trend wordt gedreven door recente vintage – meer dan oude
vintage uit de jaren ‘30 en ‘40.” Hier horen ook ongebruikelijke
verhoudingen, overdreven mouwen of broeklengtes bij, evenals wijde jeans.
“Wat denim betreft zijn we allang geïnspireerd door oude kledingstukken,
waarbij we terugkijken naar de jaren ‘30 en ‘50. Verwacht dat we -in plaats
daarvan nu- terugkijken naar de jaren ‘80, ‘90 en ‘00. En dat is een grote
verandering.”

Trend 2: Blue Collar Basics

”Deze trend, Blue Collar Basics, en Art-School zijn beide geïnspireerd
op soortgelijke periodes, maar deze trend is de cleaned up versie
van Art-School Indie,” licht Leverton toe. Deze tweede trend komt voort uit
de desillusie van de samenleving met high fashion en gaat vanuit
subculturen en bewegingen als punk, skate en indie verder en haalt
inspiratie uit de werkende klasse. Terwijl de vorige trend gericht was op
DYI, gaat deze trend over cleane lijnen en silhouetten, meer leunend naar
ontwerpen die op active wear geïnspireerd zijn. “Hoewel sommige
trends voorheen op technische activewearleken, gaat deze trend uit
van nostalgische activewear,” stelt Leverton. Denk bijvoorbeeld
aan de iconische drie strepen van de Adidas-joggingpakken en het Fila
logo-sweatshirt; items die in de jaren ‘90 groot waren en die opnieuw
in style zijn. Blue Collar Basics gaat ook over scherpe
verhoudingen, het spelen met de fit en het volume, terwijl er verschillende
stijlen en afwerkingen worden gemixt. “Inclusief stone- en zuurwassingen,
met jaren ‘80 en ‘90 vibes.”

In tegenstelling tot de vorige trend, die rebelser is, lijkt Blue Collar
Basics denim opnieuw uit te vinden door de styling netjes en fris te
houden. “Deze trend gaat meer over basics, core uniform dressing
en over dingen heel schoon en simpel houden.” Maar denk niet dat dat saai
is, want deze trend draait ook om het concept dat je iets kan maken van wat
eerder onbereikbaar was en nu wel bereikbaar is – denk aan de samenwerking
van Vetemens met Levi’s Champion, Reebok bijvoorbeeld, zegt Leverton. Het
gaat over het nemen van iets, zoals een logo of design, dat voorheen werd
gezien als high fashion en wat zich vertaalt in iets dat normaal
en basic is en wat dagelijks gebruikt kan worden. “Een knipoog maken naar
autoriteiten, corporations en high fashion.” Aan ander belangrijk
onderdeel van deze trend richt zich op het creëren van iets wat op het
randje van lelijkheid zit, door verschillende texturen, verhoudingen en
ontwerp. “Ik voel ook dat deze trend in de richting gaat van lelijkheid, in
plaats van de richting van mode,” voegt Leverton toe. “Omdat ik van trends
hou, denk ik dat er altijd een regel voor trends is. Op het moment dat je
begint te denken dat iets slecht is, betekent dat dat het bijna terug
komt.”

Trend 3: Post-Denim

Deze trend deelt enkele overeenkomsten met de vorige trend, aangezien het
ook vrij clean is, maar dit is meer minimalistisch, legt Leverton
uit. Anders dan Blue Collar Basics, die anti-mode is, kan Post-Denim worden
gezien als een mode gedreven trend met nieuwe textielsoorten en technische
details. “Het is erg eclectisch, maar op een catwalk manier, en meer
eigentijds dan andere trends.” Deze trend hevelt de denim naar een high
end
mode-item, door te spelen met proporties en design, om ervoor te
zorgen dat het zowel functioneel als esthetisch is. “Het gaat over
werkkleding en dat clean maken, door terug te keren naar de basis,
maar niet op een uniform-manier.” De denim overall is een belangrijk
onderdeel van deze trend, maar wordt wel opnieuw uitgevonden door het een
cool en eigentijds gevoel te hebben, door het gebruik van zakken en witte
stiksels. Hierdoor wordt het gevoel van nieuwigheid versterkt.

Gesneden naden, monochroom denim en asymmetrische zakken maken ook deel uit
van deze trend, evenals vrouwelijke elementen als ruches en franjes. “Denk
aan kimono gestylde riemen die een smalle taille creëren, voor een perfect
zandloperfiguur,” zegt Leverton. “Deze trend kijkt ook naar hoe denim er in
de toekomst uit zal zien, zodat het focust op de meer technische aspecten
van denim, zoals stofinnovaties,” voegt ze toe. Denk aan denimstoffen die
je koel of warm houden, smart denim die reageert op aanrakingen of
non-denim stoffen die eruitzien als denim maar het niet zijn. Deze nieuwe
denim stoffen zullen gebruikt worden om items te creëren die er misschien
uitzien als klassieke items, maar precies andersom worden gebruikt – denk
aan flared jeans die ‘gecropped’ is op de enkel, met ripped
bottoms
en een gedraaide naadlijn, waarbij de deconstructie de focus
is in deze trend, of tonal denim dressing.

Trend 4: Beatnik Bohemian

”Dit is de meest eclectische trend van allemaal. Het heet Beatnik
Bohemian, waarbij het beatnik aspect uit de jaren ‘50 en ‘60 is gebruikt.
De boho is heel bohemiam, luxueus en versierd,” zegt Leverton. Ze
omschrijft de trend als ‘retro vintage meets bohemian fashion’,
omdat het veel culturele invloeden uit de hele wereld samenbrengt. “Deze
trend is ook geïnspireerd op nieuwe denim markten, zoals Zuid-Afrika, die
naar hun eigen geschiedenis kijken en er nieuwe looks mee creëren. De trend
bekijkt de geschiedenis van klassieke Amerikaanse denim en combineert dat
met culturele invloeden, zoals het combineren van een kimonomouw met een
western stiksel om zo het denim jack opnieuw uit te vinden. “Denk aan
far-east meets west-hybrid.” Rodeo geïnspireerde looks, zoals
overdreven yolks, geborduurde patches en opvallende jassen maken
deel uit van deze trend, hoewel ze meer gestyled en verfijnd zijn en minder
kitsch, stelt Leverton.

Deze trend combineert ook tailoring, met over de top versieringen en
borduurwerk. Denk hierbij aan ‘Dandy versus Spaanse matador’ en
‘Middeleeuwse playboy over de top’. “Deze outfit is bijvoorbeeld op maat
gemaakt en slank gesneden,” wijst Leverton naar de jas in de foto
hieronder. “De binnenkant is dan heel vrolijk en bohemian, met vrolijke
kleuren, een eclectische print en quilted elementen.” Pyjama
dressing
, met decoratieve afwerking en speels borduurwerk is ook een
belangrijk onderdeel van deze trend als het op styling aankomt, zegt
Leverton. “Het gaat om dat scherpe op maat gemaakte te combineren met de
vibe uit de jaren ‘50, denk aan een spread collar en een beetje
dandyisme.” Hoewel Beatnik Bogo gaat over het mixen van tijdperken, heeft
alles een bohemian gevoel, wat het allemaal samen bindt. Dit is ‘Gucci – de
tweede generatie’, die erop uit is om denim uit zijn comfortzone te halen.”

In april, de maand waarin denimbeurs Kingpins en Amsterdam Denim Days
plaatsvinden, besteedt FashionUnited aandacht aan Denim. Voor alle
artikelen over denim, klikt u hier.

Tekst: Vivian Hendriksz voor Fashionunited.uk. Vertaling en bewerking: Anne

Buis

Beeld: Kingpins, by FashionUnited

EXCLUSIEF Primark, de Ierse
modeketen die onderdeel is van Associated British Foods (ABF), wordt
beschouwd als één van de meest succesvolle retailers van het afgelopen
decennium. Met haar focus op lage prijzen en een kwalitatief aanbod,
samengevat in de slogan Amazing fashion, amazing prices, heeft
Primark langzaamaan Europa veroverd en zijn nu ook de Verenigde Staten aan
de beurt. Het enige smetje op dit succesverhaal? Primark kan het
hardnekkige vooroordeel dat fast fashion per definitie nooit duurzaam en
dus onethisch is maar niet van zich afschudden.

Na de instorting van het Rana Plaza, het meest dodelijke ongeval in de
geschiedenis van de kledingindustrie, zijn steeds meer consumenten gaan
nadenken over de herkomst van hun kleding. Want hoe kan een t-shirt dat
wordt verkocht voor een schamele 2 euro ooit op verantwoorde wijze zijn
gemaakt? Op 24 april 2013 stortte in Dhaka in Bangladesh een gebouw in
waarin maar liefst vijf kledingfabrieken waren gevestigd die kleding
produceerden voor 28 merken. Het tragische ongeluk eiste het leven van
1.138 werknemers, en meer dan 2.000 werknemers raakten daarnaast gewond. De
tragedie werd gezien als een wake up call voor de modeindustrie om
kwetsbare werknemers beter te beschermen, en voor Primark betekende het
zelfs een directe oproep om de ethiek van hun werkwijze en de CSR
(Corporate Social Responsibility, red.) afdeling onder de loep te nemen:
zij lieten hun kleding namelijk produceren bij New Waves Bottoms, één van
de fabrikanten uit het Rana Plaza.

Primark was één van de eerste retailers die een handtekening zette onder
het akkoord over brand- en bouwveiligheid in Bangladesh, een gezamenlijk
initiatief van IndustriALL en UNI Global Union. Ook was Primark er als één
van de eersten bij om te zorgen dat zowel slachtoffers van de
instortingsramp als hun familieleden naderhand hulp ontvingen in de vorm
van voedsel en financiële steun. De budgetketen beloofde zowel op de korte
als de lange termijn financiële steun te bieden aan iedereen die door de
ramp was benadeeld. Inmiddels heeft het bedrijf al 14 miljoen dollar (13,6
miljoen euro) uitgekeerd, waarvan 11 miljoen dollar (10,3 miljoen dollar)
naar werknemers van New Waves Bottom is gegaan. Sindsdien is Primark zich
blijven inzetten door samen te werken met lokale partners en non-profit
organisaties om te zorgen dat de financiële steun die medewerkers en hun
families ontvangen op een goede manier wordt gebruikt, bijvoorbeeld door
het bieden van financiële adviezen en verdere begeleiding. Daarnaast werd
het ‘Pashe Achi Project’ gelanceerd, wat moet zorgen dat degenen die recht
hebben op compensatie dit ook ontvangen en dat zij daarnaast op de hoogte
zijn van hun rechten.

“>

Deze korte video laat zien wat Primark en lokale organisaties samen
doen om werknemers van New Wave Bottoms, de fabriek die was gevestigd in
het ingestorte Rana Plaza, te ondersteunen na het uitbetalen van de lange
termijn compensaties.

Welke stappen heeft Primark genomen om verantwoordelijker te werken na
de ramp met Rana Plaza?

Tot slot heeft Primark in de Bengaalse fabrieken waar het mee werkt een
programma opgericht waarvoor regelmatig controles worden gehouden die
moeten bijhouden hoe het staat met de integriteit. Op dit moment werken bij
het bedrijf meer dan 80 experts die zich hebben toegelegd op duurzaamheid,
eerlijke mode en werknemerstraining: het Ethical Trade Team. Dit
team, dat werkzaam is op negen belangrijke locaties zoals China, India,
Bangladesh en Turkije, heeft als functie om ter plekke de ‘’ogen en oren’’
van Primark te zijn, aldus Primark’s directeur Ethical Trade &
Environmental Sustainability
, Katharine Stewart. Daarnaast wordt
vanuit Primark zelf ook regelmatig een bezoek gebracht aan fabrieken die,
volgens het Akkoord, ‘cruciaal’ zijn. Ook wordt contact onderhouden met
andere fabrieken waar productie voor het Ierse bedrijf plaatsvindt. Maar
wie denkt dat Primark’s ethische en duurzame initiatieven beperkt blijven
tot Rana Plaza, heeft het mis: het bedrijf gaat veel verder dan dat.

In tegenstelling tot andere fast fashion concurrenten als H&M, dat onlangs
haar ‘Close the Loop’ campagne lanceerde om openlijk te communiceren over
haar duurzame werk, was Primark zwijgzamer wanneer het ging over de
duurzame initiatieven die werden opgezet. Dat wil zeggen: tot nu. Tegelijk
met de lancering van het Sustainable Cotton Programme, waarvoor
Primark samenwerkt met CottonConnect en de Self-Employed Women’s
Association (SEWA) om meer dan 11.000 vrouwelijke katoenboeren uit India te
ondersteunen, heeft de kledingketen besloten meer naar buiten te treden
over de maatregelen die worden genomen op weg naar duurzamere mode.

“Wanneer we in het verleden niets naar buiten brachten, ging men ervan uit
dat we totaal niet duurzaam werkten, terwijl wij juist een manier zochten
om over dit onderwerp te communiceren,” legt Stewart uit. “Het is niets
nieuws, maar juist business as usual: we doen dit al een hele
lange tijd zo. Maar nu onze klanten ons ernaar vragen, gaan we er ook meer
over praten… Vooral nu onze klanten ouder worden en meer willen weten.”
Door de jaren heen heeft Primark een reeks strategieën en initiatieven
bedacht, variërend van het verbeteren van de leefomstandigheden van
fabrieksmedewerkers tot het verkleinen van hun ecologische voetafdruk,
minder gebruik van chemische stoffen en water, en het gebruiken van
duurzamere materialen.

”Ons doel is het aanbieden van veilige, voedzame en betaalbare
etenswaren en kleding die klanten waar voor hun geld geven. We zijn ons er
dan ook van bewust dat wanneer wij dit goed doen, we een positieve bijdrage
leveren aan de levens van miljoenen mensen,” zegt George Weston, CEO van
Primark’s moederbedrijf Associated British Foods, in de Corporate
Responsibility Update
dat het bedrijf in 2016 uitbracht. “Onze
gedecentraliseerde structuur in combinatie met onze diversiteit aan
activiteiten zorgt er echter voor dat het voor mensen van buiten ons
bedrijf moeilijk is in te schatten hoe wij bijdragen aan de samenleving.
Daarom proberen we erachter te komen hoe we dit beter kunnen meten, zodat
we meer tastbaar en geloofwaardig bewijs kunnen bieden van de impact die we
maken.”

Kunnen de duurzame initiatieven van Primark een verschil maken?

Maar doet Primark genoeg? FashionUnited deelt haar bevindingen in
de eerste long
read
waarin wordt gekeken naar de duurzaamheid en eerlijke
initiatieven van de retailer. Lees de
volledige Case Study over Primark’s duurzaamheid hier.

Voorwoord door Vivian Hendriksz, Senior UK Editor
FashionUnited:

Deze case study omtrent Primark’s sociale en duurzame
initiatieven is bedoeld om aandacht te schenken aan de complexiteit en
moeilijkheden die komen kijken bij het doorvoeren van een verandering in de
mondiale modeindustrie. Het laat tevens zien dat de meningen over de vraag
of fast fashion en duurzaamheid ooit hand in hand kunnen gaan sterk
verdeeld zijn.

Beeld:

Homepagefoto: Primark-winkel in Manchester. Bron: Primark.

Foto van de ramp in het Rana Plaza Rana: AFP. Bron: Zakir Hossain
Chowdhury / ANADOLU AGENCY

Podcast: Primark Offers Compensation to Dhaka Factory
Victims
. (Primark biedt compensatie aan slachtoffers van Rana Plaza
ramp). Bron: PRI’s The World

Video: PRIMARK | Rana Plaza: Kushi Mela. Bron: Primark

Milaan, foto van Primark Italië. Bron: Primark.

Milaan, in-store foto van Primark Italië. Bron: Primark.

Auteur: Vivian Hendriksz. Vertaling en bewerking: May-Anne Oltmans.

Het
is misschien een moeilijk jaar geweest voor sommigen, maar voor Jeff Bezos,
CEO van online grootheid Amazon, was het het beste jaar ooit – tenminste op
het gebied van geld. Geen andere miljardair zag zijn fortuin zo stijgen als
Bezos, die zijn nettowaarde zag stijgen met 27.6 miljard dollar – meer dan
de totale nettowaarde van de 24 rijkste miljardairs gecombineerd volgens de
Forbes 2017 World’s Billionaire.

Bezos heeft op het moment een nettowaarde van 74.8 miljard dollar, wat hem
de derde rijkste man ter wereld maakt na Microsoft’s Bill Gates en Warren
Buffet. Het afgelopen jaar trad Bezos voor het eerst toe in de top 10 van
de lijst en dankzij zijn meest succesvolle jaar tot nu toe, is hij twee
plekken omhoog geklommen en heeft de derde plek verzekerd. Een gedeelte van
de groei van Bezos’ nettowaarde is gelinkt aan zijn aandelen in Amazon,
waarvan hij bijna 17 procent in beheer heeft.

Tijdens het afgelopen jaar is de prijs van Amazon’s aandelen met 67
procent gegroeid dankzij het succesvolle Amazon Web Services, investeringen
in mode en nieuwe markten zoals India. Gezien als toonaangevend bedrijf in
e-commerce, Amazon wordt genoemd als het snelste bedrijf in de geschiedenis
die 100 miljard per jaar aan omzet draait, wat het behaalde in omzet. Met
een aanbod van mode tot boeken en homeware, houdt de online gigant
de grootste markt in het thuisland, met 43 procent van alle online retail
verkoop in 2016 volgens Slice Intelligence.

Terwijl Amazon het aandeel in de online markt blijft vergroten in de
Verenigde Staten en in de rest van de wereld, heeft het bedrijf zijn zinnen
gezet op een andere markt – mode. Het bedrijf streeft naar verwachting Macy
voorbij als de grootste kledingverkoper in de Verenigde Staten in het
aankomende jaar, terwijl Amazon blijft investeren in eigen kledingmerken en
het uitbreiden van hun aanbod met merken zoals Stuart Weitzman en Zac Posen
in een hoger segment. Het online bedrijf opende eerder al een foto studio
toegewijd aan mode in Shoreditch Londen en geruchten gaan over een eigen
athleisure merk en plussize aanbod.

Daarnaast heeft Amazon recent een nieuwe tool geïntroduceerd
op de app, “Outfit Compare”, die is ontworpen om Amazon Prime Members te
helpen bij het uitzoeken van hun outfit voor die dag. De
tool
geeft advies op het gebied van pasvorm, kleur, styling en trends
en is onderdeel van Amazon’s doel om het mode aanbod te vergroten.

FashionUnited onderzocht de nettowaarde en aandelen van de Top 10 Rijkste
Miljardairs gebaseerd op Forbes jaarlijkse World’s Billionaire lijst en
deelt deze bevindingen in de onderstaande StoryMap.De rijkste modemensen: Top 10 mode miljardairs in 2017

Vertaling en edit: Caitlyn Terra

Beeld: Jeff Bezos, via Flickr

Naar verwachting heeft New York Fashion Week dit seizoen een
bedrag van maar liefst 540
miljoen euro
in het laatje gebracht, en het zal voor modekenners
dan ook niet als een verrassing komen dat dit de modeweek is die het meeste
geld oplevert. Het is per slot van rekening toch de Fashion Week die het
startsein vormt van de ‘modemaand’ waarin de vier grote modeweken
plaatsvinden in New York, Londen, Milaan en Parijs.

Wat betreft het geld dat de modeweek oplevert, staat New York dus met stip
op één, gevolgd door London Fashion Week. Het verschil met Parijs en Milaan
lijkt echter een stuk groter te zijn. Hoewel deze twee modeweken beide een
programma hebben waarin vooraanstaande modehuizen als Chanel, Fendi en
Gucci zijn opgenomen, kunnen ze niet altijd meekomen met andere, minder
bekende modeweken wanneer enkel naar de opbrengst wordt gekeken. Naast de
vier grote modeweken, vinden verspreid over de hele wereld namelijk nog
veel meer modeweken plaats, variërend van steden als Amsterdam, Berlijn en Kopenhagen tot Shanghai, Mumbai en
Tel Aviv.

Deze Fashion Weeks leveren meer geld op dan de modeweken van Parijs en
Milaan

Elk van de onderstaande modeweken heeft zijn eigen programma dat vol staat
met zowel opkomende als gevestigde ontwerpers die elk seizoen hun nieuwste
collectie tonen aan inkopers en journalisten. Het enige verschil tussen
deze modeweken en the big four? De ‘kleinere’ modeweken slagen er
meestal niet in de aandacht van de internationale pers lang vast te houden.
Maar het verschil in aandacht vanuit de media moet zeker niet worden
verward met een gebrek aan talent of gevoel voor zaken, want uit
berekeningen van FashionUnited blijkt dat een aantal van deze minder
bekende modeweken er elk seizoen in slagen meer geld op te leveren dan de
Fashion Weeks in zowel Parijs als Milaan.

Na de Fashion Weeks in New York en Londen, staat de Mercedes-Benz Fashion
Week Madrid op nummer drie in het lijstje van modeweken die het meeste geld
opleveren. MBFW Madrid trekt elk seizoen gemiddeld maar liefst 55.033
bezoekers, die samen goed zijn voor een inkomen van 104,5 miljoen euro:
zeker niet slecht voor een land dat nog niet eens volledig is hersteld na
de recessie. Tijdens de Herfst/Winter 2017 modeweek, welke duurde van 17
februari tot 21 februari, zullen 43 Spaanse en internationale ontwerpers
hun werk aan de wereld tonen – een aantal dat lager ligt dan in zowel
Milaan als Parijs. Toch brengt de modeweek in de Spaanse hoofdstad
uiteindelijk meer geld op. Hoe dat mogelijk is? MBFW Madrid bevat misschien
geen extravagante shows waarvoor de kosten oplopen tot in de miljoenen
euro’s (klinkt herkenbaar, Karl Lagerfeld?), maar wie naar de modeweek in
Madrid komt, doet dat met een duidelijke reden – en nee, flaneren en je
laten fotograferen is er daar geen van. Parijs mag volgens de Global
Language Monitor dan de onbetwiste modehoofdstad van de wereld zijn:
wanneer het gaat om de business van Fashion Week, gaat die eer
naar andere steden.

Tokio gold lange tijd als dé modestad van Japan, zo niet heel Azië, en de
door Amazon gesponsorde modeweek die hier twee keer per jaar plaatsvindt,
is in de afgelopen jaren steevast gegroeid. Toch lijkt het erop alsof
Amazon Fashion Week Tokyo binnen niet al te lange tijd zal worden ingehaald
door Shanghai Fashion Week, dat recentelijk steeds vaker wordt genoemd als
de belangrijkste modestad van China. AFW Tokio zal dit jaar naar
verwachting 50.000 bezoekers trekken en een totale opbrengst van 93 miljoen
euro genereren. De kans is echter groot dat Shanghai Fashion Week, dat per
editie 90,5 miljoen euro aan omzet oplevert, haar Japanse zusje binnenkort
voorbijstreeft. Dat deze twee Aziatische Fashion Weeks belangrijk zijn, is
niet vreemd wanneer men bedenkt dat landen als China, Vietnam en India een
ontzettend belangrijke rol vervullen binnen de kledingproductie.

Momenteel kiezen veel jonge, talentvolle ontwerpers ervoor een opleiding te
volgen aan een prestigieus instituut in Europa of de Verenigde Staten, maar
in de toekomst zou hier zomaar eens verandering in kunnen komen. Nu steeds
meer modemerken met hun collecties de middenklasse in China en India willen
aanspreken, wordt de kans groter dat ontwerpers uit deze regio ervoor
kiezen in hun thuisland te blijven en hier naam te maken. Een Chinese
ontwerper die zijn werk showt tijdens de modeweek van Shanghai mag dan
misschien niet de cover van Vogue US halen, maar dat betekent allerminst
dat hem geen succesvolle én winstgevende carrière in de modewereld te
wachten staat.

Geschreven door: Vivian Hendriksz, vertaling en bewerking May-Anne Oltmans

Foto’s: Pexels.com